ellen lanckman

“Just like the world needs gravity to exist, so do I need melancholy to keep my body together” (ellen)

Ik hou van eenvoud. Rechttoe rechtaan. Geen gedoe. In het hoofd is het al turbulent genoeg. Ook in het schrijven hou ik van eenvoud. Met zo weinig mogelijk woorden zoveel mogelijk (proberen) zeggen of uitdrukken. Woorden weggommen om jezelf te laten bovendrijven in de witregels.
Eenvoud. Altijd en overal. En met een hoekje af. Heel wat gedichten zijn te lezen op mijn blog.

Ik volgde proza en poëzie bij Wisper (Gent) en Literaire Creatie aan de Academie voor Podiumkunsten (Aalst). Sedert 2014 ben ik lid van vzw Scriptomanen, die mijn bundels uitgeeft. Ik ben ook fiere poëziemeter van de poëziewandeling ‘Snoepen van Zo3tegemse poëzie’ i.s.m. bibliotheek Zottegem en lid van het Gentse dichterscollectief De Wolven van La Mancha.

Regelmatig draag ik voor. Voor vier mensen of een honderdvoud daarvan. Solo, in duo of in een meervoud daarvan. Met muzikale begeleiding of met de echo van eigen stem. Maar altijd op blote voeten.
Ik neem ook deel aan tentoonstellingen, vaak in samenwerking met andere kunstdisciplines. Enkele kunstenaars met wie ik tentoonstelde: Hendrik Boxy (fotografie), Winnie Vandeweghe (schilderkunst), Elfie De Clercq (tekeningen + mixed media), Els Van Der Leede (sculpturen), MaRf De Vos (sculpturen), Helena Olewicz (schilderijen), Mariëtte Braeckman (keramiek), …

Advertenties